proszą dzieci i dorośli: nie zapomnij, nie zapomnij nas. Ty, co gładzisz oceany i prowadzisz w dal bezpieczną, spojrzyj też na nasze rany, na kołyskę i miasteczko. Rozesłano już kobierce w białym świetle rozpalonych świec, ucisz serce, ucisz serce, jedno z wielu serc. Ty, co złocisz łany zboża, bielisz mąki pył, od pożaru i od noża, chroń nas z całych sił, daj nam rodzić się w pokoju i umierać w noc serdeczną, wodą z królewskiego zdroju pobłogosław to miasteczko. Ucisz serce, ucisz serce, w białym świetle rozpalonych świec, ucisz serca, ucisz serca, czarne gwiazdy serc. |